“Zirvedekiler hep yalnız” mıdır gerçekten?
“Zirvedekiler daima yalnızdır” sözünü hepimiz duymuşuzdur. “Zirve” denilen yere çıkmak için yalnızlaşmak gerektiğini savunan bu akımın perde arkasında neler olduğuna yakından bakalım…
Zirvedekiler Kimlerdir?
Yöneticiler ve grup liderleri, kendileri hariç her şey için en iyi bilgileri, danışmanlığı ve mevcut yardımı almaya eğilimlidirler. Yine de “tepede yalnızlık var” deyimi doğru olabilmektedir: Liderlerin dikkate alması gereken sayısız sorunları ve vermesi gereken kararlar vardır; ancak düşüncelerini, endişelerini ve şüphelerini başkalarıyla içtenlikle tartışmaları zor olabilir.
Bunu yapmak için çok az eğitim almış olabilirler; kendilerine rapor veren kişilerle şüphelerini tartışmakta tereddüt edebilirler ve diğer grup üyeleriyle konuşmaktan oldukça çekinebilirler. Konumlarının getirdiği sorumluluk yükü ve karar verme konusundaki mücadeleleri sırasında farkında olmadan yalnızlaşabilirler.
Peki Ne Yapılması Daha Doğru Olabilir?
Bilgi gerçekten güçtür. Bu nedenle yapılacak olan; gruptaki her insanın bilgisiyle karar alma sürecine dahil olduğu demokratik bir yöntem kurmaktır. Bir grup liderinin işi kendi grubunu, hatta bazen büyük bir kitleyi nasıl etkilediğini düşünerek iş şeklini; kendi rekabet gücünden, kaygısından, kıskançlığından, otoritesini kullanma hevesinden veya korkusundan büyük ölçüde etkilenmeden, ekibin onu sevmesini sağlayarak yönetmektir.
En avantajlı konumdaki lider; işini, endüstrisini ve ekonomisini bilen, aynı zamanda kendi zihninden de bir şeyler katabilendir. Toplumumuzda henüz çok az lider bu yeni nesil avantajlı liderliğin peşinden koşma fırsatını kullanıyor.
Psychology Today – It’s Lonely At The Top
Hazırlayan: Nil Aydın
